تونی چگونه توتی شد؟ او نه برای تنها قهرمانی در سری A و نه برای قهرمانی جهان در سال ۲۰۰۶ و نه برای کفش طلای اروپا در سال ۲۰۰۷ و نه برای هیچ‌کدام از عناوین و افتخاراتش توتی نشد. توتی، توتی شد به خاطر نهایت وفاداری.بسیار سخت است که توتی باشی و ۲۵ سال در یک باشگاه بمانی که نایب‌قهرمانی‌هایش بیش از قهرمانی‌هایش باشد. بسیار سخت است توتی باشی و آرزوی حضور در تیم‌های رئال و بارسلونا و یوونتوس و … هوایی‌ات نکند. بسیار سخت است توتی باشی و قهرمانی باشگاه‌های اروپا در رویاهای شبانه‌ات نباشد؛ اما او توانست با این سختی‌ها کنار بیاید و توتی شود. اینکه او توتی شده است از انتخاب وفادار بودن است. از این ناشی می‌شود که مربی تیم او را، فرانچسکو توتی را، روی نیمکت قرار می‌دهد اما نه حاشیه‌ای به سراغ تیم می‌آید نه سودای رفتنی. از این ناشی می‌شود که دست رد به سینه‌ی همه وعده‌های وسوسه کننده می‌زد. فوتبالیست شدن کار سختی‌ست، اما شدنیست. قهرمان شدن کار سختی‌ست اما شدنیست. معروف و مشهور و محبوب شدن کار سختی‌ست اما شدنیست. چیزی که شاید نشدنی باشد توتی شدن است. وفاداری محض و درک آن با تمام سلول‌هایت ناشدنی است.
دیشب تمام حاضرین ورزشگاه المپیک رم، تمام رم و تمام کسانی که فوتبال را دوست داشتن، در تمام دنیا به احترام «گلادیاتور» ایستادند. هرچند برای ایستادن به احترام او نیاز نبود که رمی باشی یا فوتبال را دوست داشته باشی. کافی بود وفاداری را درک کنی. در این صورت به احترام وفاداری می‌ایستادی.
خیلی‌ها خود را شایسته تقدیر و تحسین تیم‌های خود می‌دانند، خیلی‌ها آرزو دارند احترامی را که تجربه کنند که توتی دیشب تجربه کرد. خیلی‌ها تصور می‌کنند باید به همان اندازه که توتی مورد تقدیر قرار گرفت، مورد تقدیر قرار گیرند، اما خیلی کم هستند که از خود بپرسند من چقدر می‌توانم وفادار باشم؟ ۱ سال، ۲ سال، ۳ سال، ۱۰ سال، ۲۵ سال؟ کسی نمی‌تواند بگوید در زمانی که عضو یک تیم هستید، نباید از شرایط خود ناراحت شوید، نباید دچار افت شوید، نباید ناامید شوید؛ اما که اگر می‌خواهید شایسته احترام شوید، باید وفادار باشید. وفاداری یعنی از خود گذشتی برای تیم، یعنی احترام به تیم، یعنی جنگیدن برای تیم، شکت خوردن و پیروز شدن برای تیم. در خلوت خود حق‌دارید غر بزنید، فحش بدهید و شکایت کنید اما آنچه باید از شما نمایش داده شود، تنها وفاداری است.
وفادار دنبال پاسخ به این سئول است که من برای تیم چه کرده‌ام؟ آدم‌های معمولی در پی پاسخ این پرسش هستند که تیم برای من چه کرده است؟ وفادار که چون انسان است می‌تواند معترض باشد که می‌تواند ناراحت باشد که می‌تواند عصبانی باشد اما همیشه یک در انجام هر کار و در زمان اخذ هر تصمیمی نگران این است که این کار یا تصمیم برای تیم بهتر باشد تا برای من. توتی و بسیار اندک افرادی چون او همیشه در پی آن هستند که چه‌کاری می‌شود برای تیم انجام داد. کجا می‌توان به تیم کمک بیشتری کرد. آن‌ها این پرسش را یا فراموش کرده‌اند با در نهان خود پنهانش کردند که تیم برای من چه کرده است؟ حتی اگر این پرسش روزی بر زبان جاری شود، ده‌ها و ده‌ها جواب برایش دارند ازآنچه از تیم بودن به ایشان رسیده است.
توتی لذت از فوتبال را از دست نداد، توتی لذت در تیم رم را از دست نداد. این فوتبال و تیم رم بودند توتی را از دست دادند و سال‌ها و شاید قرن‌ها باید صبر کنند تا مادری بتواند کودکی را تربیت کند که در وفاداری یاد و خاطره‌ی توتی را زنده کند؛ اما از امشب مادران رمی برای کودکان خود از گلادیاتوری خواهند گفت که سمبل وفاداری است. از امشب مادران رمی از پسران خود می‌خواهند که شبیه توتی باشند. از امشب همه مادران رومی آرزوی داشتن پسری چون توتی را با خود خواهند داشت.